Breng de democratie terug

De democratie in Nederland staat op het spel.
We worden langzaam onder de druk van de schuldencrisis een vergaande EU federatie ingerommeld.
Dat betekent het einde van een zelfstandig Nederland en het begin van de EU als staat.

De vraag is of we dat willen.

Formeel hebben we in Nederland een democratie waarbij alle volwassenen kiezen voor parlementsleden die hen vertegenwoordigen.
Dat klinkt democratisch en dat is vaak ook zo.

Maar er zitten een paar kanten aan ons stelsel die niet democratisch zijn.
We stemmen op partijen waarvan het partijbestuur bepaalt wie er op de lijst komen.
Als zo'n partijbestuur keuzes maakt die niet overeenkomen met de Nederlandse bevolking dan zijn er weinig mogelijkheden om een andere stem binnen een partij naar voren te brengen. Het enige wat er op zit is een nieuwe partij beginnen. Zoals je kan zien bij de LPF en bij de PVV is dat zeer moeilijk.
Dit systeem belemmert de vrije democratische keuzes van mensen.

Een tweede niet zo democratische kant van ons stelsel kwam duidelijk naar voren na het referendum van 2005 over de Europese Grondwet.
62% van de Nederlanders liet een duidelijk nee horen. Dat is niet zo maar een meerderheid, dat is bijna een 2/3e meerderheid die nee zei tegen een Europese Grondwet.
Nog geen 2 jaar later werd het verdrag van Lissabon getekend, door de Nederlandse politieke partijen. Dit lijkt vooral punt 1 te ondersteunen, maar het heeft nog een ander aspect. En dat aspect is de EU.

De EU en zijn voorloper de EEG was vanaf het begin een eliteproject. Slimme politici en ondernemers zijn pragmatisch begonnen met steeds verdere samenwerking.
Daarbij werd het volk niet graag naar zijn mening gevraagd. Als dat wel gebeurde gaf het volk soms de gewenste uitslag (instemming met verdere integratie) en soms de ongewenste (tegen verdergaande integratie). Dat maakte voor de kernlanden niet uit, de integratie ging door. Dat had als gevolg dat mensen de indruk kregen dat ze geen stem hadden tegen het steeds invloedrijkere Europa. En eigenlijk was dat ook zo. De besturen van onze politieke partijen hadden gekozen voor meer Europa en de bevolking kon daar niks aan doen. Het gevolg was dat de democratische legitimiteit van de belissingen van onze politiek verzwakt werd.
Dat betekent niet per se dat het slechte beslissingen waren... Er is veel te zeggen voor vergaande samenwerking tussen EU-landen.
Maar omdat de bevolking keer op keer voor voldongen feiten werd gesteld betekende de EU-integratie wel de verzwakking van het democratische mandaat van de regeringen, die zodoende minder gezag verwierven en daardoor minder makkelijk moeilijke besluiten konden nemen.
Omdat de bevolking niet serieus genomen werd in de belangrijkste staatsrechtelijke beslissing mbt Europa, maar de bevolking nog wel regeringen naar huis kon sturen (die enkel vervangen werden door even pro-EU-regeringen) ontstond de kloof tussen staat en volk. Politici waren bang voor verkiezingen en gingen het volk als kinderen behandelen (jip-en-janneke taal), het volk vertrouwde politici niet meer, want ze gingen toch hun EU-gang. De werkelijke keus over het belangrijkste onderwerp was geen keus meer. Alle middenpartijen hadden de keus al gemaakt.
Het volk stemde met de voeten. Het eu-parlement is door de extreem lage opkomsten niet democratisch gelegitimeerd.
Terwijl steeds meer beslissingen in de EU worden gemaakt met instemming van onze politici, wordt door dezelfde politici de EU de schuld gegevens als er kritiek op komt.
Ze spreken met 2 monden: 1 naar Brussel en een andere naar het volk.

We kunnen gerust zeggen dat de EU niet democratisch is gelegitimeerd en dat het de besluitvaardigheid van de landen ondermijnt.

In 2005 werd eindelijk de Nederlandse bevolking iets gevraagd over de EU-integratie.
Boos door de decennialange ongevraagde EU-integratie zei Nederland keihard NEE.
De grondwet was en is ook een rommeltje. Als iets zo ingewikkeld is dat niemand het begrijpt, dan is het niet geschikt als grondwet, of zelfs maar als verdrag.
Het Nederlandse nee was een zinnige nee en een terechte nee, en die nee had een sterk democratisch mandaat.
Dat kan niet gezegd worden van het verdrag van Lissabon. Zonder referendum werd het door het parlement gesluisd. De partijen met hun veel te machtige besturen hadden succesvol de bevolking buitengesloten.

Hoe slecht de voortdurende EU-integratie is komt nu wel uit met de crisis. De enige manier om er uit te komen is als Griekenland, Spanje en Italie veel meer een Noordeuropese cultuur krijgen en wij veel meer een Zuideuropese. Dat is zonder overtuigend mandaat onmogelijk.
Met een sterk gelegitimeerde verdrag zou het al moelijk zijn. Nu kan het niet.

De EU heeft de democratieën verzwakt door de integratie door te duwen zonder met regelmaat een mandaat te vragen. Nu bij de crisis wordt het erger.
Hoe erg Berlusconi ook is (en het feit dat Italianen in een democratie voor zo'n man kiezen is al een teken dat wij niet met ze in 1 land moeten willen zitten) hij WAS tenminste democratisch gekozen.
Monti heeft geen mandaat, is nooit gekozen en is aan de macht gekomen zonder verkiezingen.
Hetzelfde geldt voor Griekenland. Toen Papandreo het in zijn hoofd haalde om de enorm zware maatregelen democratisch te laten legitimeren door een referendum moest hij zo snel mogelijk weg.
Ze hebben nu door de EU een niet-gekozen premier.
Nederland heeft zich sterk gemaakt voor het versterken van een EU-commissaris, om landen tot de orde te roepen. Dat lijkt gelukt (knap gedaan hoor), alleen, deze EU-commissaris heeft geen democratisch mandaat.

De EU heeft de democratie verzwakt en nu er crisis is, wijst het naar de democratie alsof die geen oplossingen zou kunnen verzinnen. En wijst het naar het volk omdat die het niet zou snappen.

De democratie heeft wel een oplossing. En op dit moment is het een niet zo'n goede.
Er zijn partijen aan de flank die zeer eurokritisch zijn, de PVV en de SP.
Deze partijen, die als je naar het referendum kijkt over Europa een mening verkondigen die bij een groot deel van de bevolking leeft, zijn niet in het centrum van de politiek, ze zitten aan de flank.
De centrumpartijen hebben het midden van de meningen van de Nederlandse kiezer over Europa al lang verlaten en laten het over aan de flank.

De centrumpartijen hebben de bevolking weggezet als niet-capabel genoeg om te oordelen over Europa, hoe vreemd is het dan dat een populistische partij, die kiezers nog minder serieus neemt, maar wel over dit onderwerp aansluit bij enorm veel mensen wint.

Wat we nodig hebben is niet minder democratie, maar meer. Veel meer.

We hebben politici nodig die, als het volk beslist, het volk volgt en leidt in de richting die de bevolking kiest.
We hebben geen jip-en-janneke taal nodig. We hebben de echte informatie nodig, waarop we als volwassenen de echte keuzes kunnen maken en vooral de mogelijkheid om een nieuwe keus te maken als de vorige slecht bleek.

We hebben ambtenaren en politici nodig die zo eerlijk mogelijk de gevolgen van keuzes presenteren. Geen angsten verspreiden voor als mensen "de verkeerde" keus maken, maar de eerlijke gevolgen presenteren en dan de keus respecteren.
We hebben een D66 nodig, die voor referenda is en door het vuur gaat om de keus van de bevolking waar te maken. Helaas hebben we zo'n D66 niet. Wij hebben een D66 die 1 keer slaagde in het voor elkaar krijgen van een referendum en toen vol walging de referenda de deur uit deed omdat het volk "verkeerd" koos.

Wat we nodig hebben is een eurokritische middenpartij. Een partij die modern in de wereld staat. Een partij die gelooft in de kracht van de democratie en die geen souvereiniteit opgeeft zolang de bevolking dat niet wil.
Geen partij die niet communiceert, geen leden heeft en een dubieuze financiering zoals de PVV. Ook al hebben ze een paar ideeën die veel mensen aanhangen, dat is geen vooruitgang. Zo'n partij hebben we niet nodig.
We hebben ook geen partij als de SP nodig. Voor referenda en tegen de EU, maar ook tegen een modernisering van de welvaartsstaat en tegen datgene dat als enige geld oplevert om ons welvarend te houden: de markt.
Henk en Ingrid hebben geen populisme nodig, Henk en Ingrid zijn volwassenen die prima een eerlijke keus kunnen maken ALS ze eerlijke informatie krijgen.

Henk en Ingrid zijn jaren en jaren als dom versleten door de middenpartijen, niet vreemd dat ze nu kiezen voor een populistische partij die in ieder geval wel een EU-mening heeft waar ze achter staan. Maar Henk en Ingrid verdienen beter. Het Nederlandse volk verdient echte keuzes, goede informatie, een eerlijk debat en geen taboes en verdient dat de politici doen wat de bevolking in grote lijnen wil.

Want, als dat gebeurt, hebben de politici een MANDAAT voor de keuzes die er gemaakt worden. Dan is er draagvlak. Dan is er ook meer begrip als we door die keuzes een moeilijke tijd doormaken, er was immers een meerderheid voor.

Wat gebeurt er als Nederland andere keuzes maakt in het kader van de EU?

De keuzes zijn heel grof gezegd:
1. Uit de euro en uit de EU, vergelijkbaar met Zwitserland
2. Uit de euro, maar binnen de EU, vergelijkbaar met Engeland en Denemarken.
3. Binnen de euro, maar niet meedoen met een EU-federatie, waar de EU op af lijkt te koersen
4. Volledig meedoen met volledige integratie.

De eurocrisis is ondertussen zo ver doorge-etterd dat niet duidelijk is of er überhaupt rampen zijn te voorkomen.
Dat klinkt ernstig en dat is ook zo, maar dat maakt ons ook weer vrijer.
Als we om kunnen gaan met het ergste: faillisement van Nederland, dan zijn we vrij om te kiezen welk Europa we willen.

Ook als het ergste niet uitkomt: we zijn vrij om te kiezen.
Als alle scenario's op tafel liggen en er zijn eerlijke studies beschikbaar over zo veel mogelijk gevolgen dan is het Nederlandse volk prima in staat om een keus te maken en de regering een mandaat te geven dat uit te voeren.

Ik ga hier niet alle gevolgen van de keuzes benoemen, dat is nu niet aan mij. Ik geef alleen aan dat de regering de plicht heeft de bevolking zo goed mogelijk te informeren en dan de keus moet voorleggen en daarna opvolgen.

Voor belangrijke keuzes, zoals de EU keuzes moet een moderne democratie anders zijn dan de huidige. De bevolking geeft geen mandaat voor een heel verkiezingsprogramma. De bevolking geeft de regering een mandaat om 1 keus uit te voeren. De regering heeft als taak om de bevolking zo volledig mogelijk te informeren, de bevolking kiest. In deze internettijd is het goed mogelijk om iedereen te informeren.

De eurokritische middenpartij wil referenda voor de belangrijke staatskeuzes. Met de plicht voor de regering tot complete informatie.
Bij een referendum is de vraagstelling van fundamenteel belang.
De vraagstelling kan niet in handen worden gelegd van specialisten.
De vraagstelling is zo belangrijk dat ook die een democratisch mandaat nodig heeft.
De 2e kamer zou de vraagstelling moeten goedkeuren.

Ook veel kleine keuzes, in gemeentes zijn geschikt voor referenda.
Vele, vele beslissingen die in het tussennivo zitten kunnen prima worden uitgevoerd door de gemeenteraden, provincieraden en 1e en 2e kamer.

Welke van de EU keuzes er ook gemaakt worden, we gaan alleen verdere samenwerking aan met andere EU landen waar de bevolking er ook een mandaat aan heeft gegeven.

In de geschiedenis van Europese landen loopt een belangrijke rode draad van bevolkingen die zich losmaken van dwang en onderdrukking en eigen keuzes centraal zetten.
Die revoluties en ontwikkelingen zijn veelal geslaagd. De Nederlandse losmaking van Spanje is er geen onbelangrijk deel van. Net als de Engelse glorious revolution, de Franse revolutie, de Amerikaanse vrijheidsstrijd, de Spaanse en Griekse bevrijdingen van de militairen.

De Europese ontwikkelingen waarbij de staat als leidend werd gezien, zijn voornamelijk mislukt, met communisme en fascisme als grootste mislukte Europese ideeën.
De EU moet niet de kant op gaan van de mislukking van de elite die beslist voor de bevolking, maar de voortzetting zijn van de bevrijding van de bevolking.

En dat kan alleen als de bevolking meebeslist en een mandaat geeft.

Omdat het voordeel van een democratie niet ligt in betere keuzes, maar in gelegitimeerde keuzes, keuzes met een mandaat en omdat dat toch een foute keuze kan betekenen is het van groot belang dat nieuwe EU-verdragen een uitgang hebben. Het Nederlandse volk heeft het recht om eerdere keuzes ongedaan te maken na een volgende verkiezing of referendum.
Een one man, one vote, once mag niet alleen worden veroordeeld als het gaat om een dictatuur die via een verkiezing aan de macht is gekomen, maar moet ook worden veroordeeld voor supranationale verdragen.
Het KAN niet zo zijn dat we voor veel te lang aan een verdrag vast zitten als het zijn tijd al lang heeft gehad. De ontwikkeling naar internationale verdragen waarbij steeds minder keuze is, omdat voorgaande verdragen zoveel vastleggen moet teruggedraaid worden. Elk internationaal verdrag moet een mogelijkheid hebben om later een andere keus te maken.

Nog even over de Islam. Waarom heeft zo'n kleine groep zo lang de gemoederen zo bezig kunnen houden?
Dat komt omdat we door de EU en door onze politici geen vertrouwen meer hebben in de democratie en de rechtsstaat.
Dat we niet vertrouwen dat onze systemen problemen aankunnen, omdat ze niet ondersteund worden en niet gelegitimeerd.
Als er dan een geloof binnenkomt in onze samenleving die een alternatief voorstelt, dan worden we onzeker en bang.
Als we echter de democratie herstellen in Europa en we alle regels gelegitimeerd laten gelden voor iedereen, ongeacht geloof, dan is de islam geen probleem voor Europa.
Een seculiere, democratische rechtsstaat heeft alle middelen om iedereen dezelfde rechten en plichten op te leggen en nieuwkomers voorzichtig binnen te laten om nieuwe groepen langzaam te laten aanpassen.
Maar alleen als de wetten ervoor een mandaat hebben en onze democratie en rechtsstaat niet wordt ondermijnd door ideologische politici die volledig een extreme kant van het politieke EU-spectrum bevolken en het grootste deel van de bevolking hebben verlaten.

Als de Nederlandse bevolking kiest om uit de euro te stappen, of zelfs uit de EU kunnen de gevolgen vreselijk zijn. Een faillisement van NL, of juist van de eurozone behoort absoluut tot de mogelijkheden.
Wanneer die scenario's duidelijk zijn en Nederland kiest er in meerderheid bewust voor ben ik er volledig van overtuigd dat we het aankunnen en weer kunnen opkrabbelen, wijzer geworden van de fouten.

Als Nederland echter NIET kiest en een federaal Europa wordt ingerommeld, samen met vele andere volken die ook niet gekozen hebben en worden gedwongen om samen te werken kunnen de gevolgen ook vreselijk zijn.
Een burgeroorlog zoals Joegoslavië is een scenario om rekening mee te houden. Als Spanje en Italië het gevoel krijgen onderdrukt te worden door Duitsland, terwijl ze daar nooit democratisch mee ingestemd hebben, kunnen de gevolgen zeer ernstig zijn. Als de Nederlandse welvaart (zeg pensioenstelsel) verdwijnt vanwege de Italiaanse, Griekse en Spaanse schuld ZONDER democratisch mandaat, idem dito.

ALS Nederland echter via een referendum zou kiezen voor een federaal Europa. Een keuze, gemaakt door de bevolking, democratisch gelegitimeerd, waarbij we er voor kiezen 1 samenwerkende superstaat te worden met volken met een zo andere cultuur als Griekenland of Italië. En die landen doen hetzelfde. Zij kiezen als bevolking dat ze op fundamenteel nivo willen samenwerken met Nederland dan ben ik daar niet eens tegen. Ook dan zal een eurokritische middenpartij nodig zijn, om de uitweg te garanderen uit die verdragen. Maar dan ben ik bereid om de Nederlandse bevolking te volgen en het democratische mandaat volledig uit te voeren.

Daarom hebben we een nieuw D66 nodig, een nieuwe middenpartij die de bevolking WEL serieus neemt. Niet door woorden, maar door democratie. Niet door populisme te verpreiden, maar door informatie. En te vertrouwen op de keuzes die goed geinformeerde burgers maken en daar volledig aan mee te werken.

Dat zou meteen de internationale positie van Nederland en Europa een gezicht kunnen geven.

Op dit moment lijken de Europese landen vooral bang.
Bang voor het verleden: als het volk beslist en we nemen naties serieus, komt Hitler terug, of zoiets. En nog banger voor de toekomst: help, China en India komen er aan en wij zijn maar klein.
De huidige Europese sfeer zou gekenschetst kunnen worden als: God is dood, van Hitler weten we het niet zeker en buiten Europa is het eng.

De eurokritische middenpartij neemt een andere positie: God is dood, Hitler en Stalin ook en we verwelkomen de toename van welvaart in alle landen.
We hebben daarbij een sterke voorkeur voor landen met een democratisch mandaat. Ook met democratische langen buiten Europa staan we in principe open voor internationale verdragen ALS ze een uitgang hebben en ALS ze democratisch gelegitimeerd worden.
Wij streven naar een verdere verspreiding van echte democratie.
Een land als China heeft geen democratisch mandaat. Wij moeten China serieus nemen, ze zijn geen derde wereldland meer. Maar als wij onze staat op orde hebben hoeven we er ook niet bang voor te zijn. En het wordt tijd dat we China als gelijkwaardig behandelen. Zolang China de markten afschermt voor Europese bedrijven mogen wij onze kennis afschermen, waarbij we een voorkeur hebben voor het opengooien van beide. Wij streven naar eerlijke handel, wereldwijd. We streven naar internationaal recht, wereldwijd en we streven naar wereldwijde democratie. Die internationale afspraken zullen sterk regionale verschillen kennen en zullen blijvend veranderen, maar dat kan ook door de uitgang in de vedragen die we willen.

We kunnen een invloedrijker Azie en Zuid-Amerika prima aan als we zelf onze staat op orde brengen, via een herstel van het democratische mandaat. En we kunnen een positieve rol spelen in verspreiden van wereldwijd recht en democratie.

En hoe zit het met Europa? Samenwerken binnen Europa is prima, maar niet als dat als doel heeft om als bange kippen in een hok te gaan zitten, omdat de geest van Hitler nog buiten rond zou waaien of omdat we bang zijn voor de Aziatische wolf. Europa kan alleen een rol spelen als het zelf de democratie op orde brengt. En dan maakt het niet uit of we dat als zelfstandige landen doen met een eigen munt, of als EU federatie met 1 munt.

Weg met het ondemocratische Europa, leve het democratische Europa, samenwerkende landen of geïntegreerde superstaat.

Het is NU tijd voor een eurokritische, seculiere middenpartij om tegenwicht te bieden tegen de ondemocratische eurofielen EN tegen de populistische extremen.
Laten we snel bekijken hoe we dit voor de volgende verkiezingen voor elkaar te krijgen.

---
Hans Idink
Orgis BV
vrijdenker